Кемер: першыя ўражанні

Нюансы вылетов Минск-Могилёв
Беларусы за границей

Турцыя заставалася белай плямай на карце нашых падарожжаў.

Частыя перасадкі ў аэрапорце Стамбула ня лічыцца.

Нарэшце, наведалі і гэта рэгіён зямнога шару.

Ўражанні неадназначныя.

Даволі хутка аўтобус стартаваў з аэрапорта, развозячы людзей па гасцініцах.


Гід, некалькі пошловато жартаваў (як у Тунісе) у стылі «жанчыны (турысткі) будуць танцаваць танец жывата»,

                                Школа танцев Триумф

"мужчынам неабавязкова, можна стрыптыз" (с).

У гатэлі паселішча расцягнулася прыкладна гадзіну. Хоць нас туды прыбыло  чалавек 10. 
У Еўропе і інш. звычайна даюць ключ амаль адразу, анкетку можна і пазней паднесці, бо людзі стаміліся з дарогі.

Дзіўна, бо аплачаныя суткі ішлі ўжо некалькі гадзін, але толькі цяпер яны сталі «рыхтаваць ключы (карткі)». Установа напаўпустая.

Піць (не спіртное) на тэрыторыі гатэля амаль няма чаго.

Сокаў няма, нейкае пойла. Марозіва, турэцкі кава і да т.п. - усё платна. Пры тым, што ў нас, тыпу, "Ультра усё ўключана". А вось прыкладныя кошты на "экстра"

Інтэрнэт пакуль нават дабівае да нумароў. Атрымоўваецца весці ўрокі з свайго пакоя - крута.


Харчаванне некалькі адрозніваецца ад Егіпта. Тут больш падобна на Каўказ. Але выбару мясной амаль няма.

Салодкага шмат, але не ўсходняга, нажаль.

Басейны нармальныя, рознай глыбіні і тут весела.

Добры выгляд з балкона на мора і горы.

Мора чыстае, але саступае Чырвонаму па колькасці каляровых рыб.

Тут велізарныя шэрыя камяні, рыбкі малюсенькія таго ж колеру.

Працяг будзе